به دنبال عملیات غافلگیر کننده والفجر 8 و تصرف شهر استراتژیک فاو توسط رزمندگان اسلام و به هم خوردن توازن سیاسی نظامی به نفع جمهوری اسلامی، رژیم عراق شیوه ای جدید برگزید و درصدد فعال شدن در جبهه زمینی و موضع تهاجمی برآمد و این استراتژی را بعد از اشغال مهران، به استراتژی دفاع متحرک نامگذاری کرد.
عراق می کوشید تا با ادامه عملیات های خود نقاط دیگری را تصرف کند، لذا ادامه چنین وضعیتی می توانست عواقب وخیمی را هم از بُعد نظامی و هم از بُعد سیاسی برای جمهوری اسلامی ایران به دنبال داشته باشد؛ بر همین اساس، برای مقابله با حرکت جدید عراق انجام عملیات برای آزاد سازی شهر مهران و ارتفاعات آن مورد تاکید قرار گرفت.
این استراتژی بعد از بازپس گیری منطقه والفجر 9 (منطقه چوارتا) که از تاریخ 16 اسفند 64شروع شد، در تاریخ 27 اردیبهشت 65، با آزاد سازی مهران به اوج خود رسید و با ضربه سختی که دشمن در جریان این آزاد سازی متحمل شد، پایان یافت.
از هنگام شروع تهاجم جدید ارتش عراق، وحدت و هم دلی نیروهای رزمنده ایرانی به شکل زیبایی جلوه گر شد و برادران ارتشی، سپاهی و بسیج مردمی پا به پای هم در مقابل تهاجم دشمن به مقاومتی دلیرانه دست زدند.
حمله عراق به مهران و اهداف
ارتش عراق، ساعت یک بامداد 27/2/65، در منطقه مهران دست به تهاجم زد و شهر و حومه آن و برخی از ارتفاعات منطقه را تصرف کرد. در این زمان واحدهای ارتشی، مرکب از 6 گردان پیاده و 2 گردان زرهی، مسئولیت خطوط پدافندی را در این منطقه به عهده داشت و نیروهای سپاه نیز ، پشتیبانی از این منطقه را به طور کامل بر عهده نگرفته بود. باز پس گیری شهر مهران و سلسله ارتفاعات قلاویزان و دستیابی به مرز و تامین کل منطقه.
منطقه عملیاتی از جنوب به ارتفاعات قلاویزان، از شمال به ارتفاعات نمه کلان کوچک، از غرب به امتداد غربی ارتفاعات قلاویزان و پاسگاه مرزی بهران آباد، و از شرق به جاده مهران دهلران منتهی می شد.
پس از اشغال مهران، استحکامات و موانع متعددی توسط دشمن ایجاد شد. در محور شمالی (جاده ایلام مهران و باغ کشاورزی) هفت ردیف مین همراه با کانال و بیش از پنج ردیف سیم خاردار رشته ای وجود داشت. در محور میانی (حد فاصل رودخانه گاوی و جاده دهلران مهران) به لحاظ کوهستانی بودن منطقه، استحکامات نسبتاً ضعیف بود. در محور جنوبی (ارتفاعات قلاویزان) سنگرهای کمین و در بعضی شیارها، یک ردیف سیم خاردار و مین وجود داشت.
امام نگران مهران بود
"محمد کرمی راد"، از فرماندهان دفاع مقدس در آزاد سازی مهران درگفتگو با خبرنگار جهاد مقاومت ایلام بیدار در خصوص فرا رسیدن سالگرد عملیات کربلای 1 که منجر به آزاد سازی شهر مهران شد، اظهار داشت: مهران چندین بار اشغال شد که بار اول آن در ابتدای دفاع مقدس بود. دومین بار هم مربوط به همان زمان بود و بار سوم مربوط به زمانی بود که فاو اشغال شد و صدام با یک جنگ تبلیغاتی اعلام کرد که مهران در برابر فاو اشغال می شود.
وی تاکید کرد: با اینکه مهران در آن زمان مخروبه بود اما کشورهای خلیج فارس به خصوص عربستان جشن گرفتند و پایکوبی کردند.
این فرمانده دفاع مقدس تاکید کرد: در آن زمان حضرت امام از فرماندهان آن دوران از جمله آقای محسن رضایی و شهید صیاد شیرازی(ره) پرسیده بود که مهران چه شد؟ در نهایت سرنوشت مهران این شد که قبل از رسیدن چهلمین روز اشغال، مهران آزاد شود.
کرمی راد در ادامه در خصوص عملیات کربلای 1 گفت: عملیات کربلای 1 ضعف دفاع متحرک ارتش عراق را نشان داد و صدام که تا آن زمان از این راهبرد استفاده می کرد با یک شکست روبرو شد.
وی گفت: در بعضی از مناطق که نیروهای ایرانی کم بود صدام عملیات انجام می داد و در آن زمان هم بود که قرعه به نام شهر مهران خورد. مهران به دلیل آن که از طریق ارتفاعات قراویزان و پاسگاه های مرزی، شهری بود که زیر دید تیر مستقیم قرار داشت و بر همین اساس نیز یک شهر مخروبه بود اما به دلیل آنکه اسم شهر روی آن قرار داشت صدام روی اشغال آن مانور زیادی انجام داد.
وی با بیان اینکه عملیات کربلای 1 در ماه رمضان برگزار شد، گفت: آن موقع ما در تیپ 114 امیر المومنین بودیم و 5 گردان پیاده داشتیم. یک گردان در آموزش و استراحت بودند، یک گردان احتیاط و یک گردان نیز در خط بودند. برای دفاع بهتر و منسجم تر به رده های مافوق نیروی زمینی و حتی به سپاه ایلام اعلام کردیم که ما یک گردان نیروی جدید می خواهیم و سپاه ایلام نیز یک گردان برای ما فرستاد بنابراین تیپ با 6 گردان وارد مراحل عملیاتی شده بود.
فرمانده لشکر امیرالمؤمنین (ع) در دوران دفاع مقدس گفت: در آن مقطع ارتفاعاتی به نام رضا آباد و مشرف به باغ کشاورزی بودند که در اختیار عراقی ها بود و آن روزی که مهران سقوط کرده بود ما توانستیم ارتفاعات مشرف به باغ کشاورزی را پس بگیریم.
کرمی راد افزود: در روز اول یک گروهان زرهی از ارتش عراق قصد داشت که به نقطه 3راهی پشت
